Żółw wężoszyi Chelodina Mccordi z wyspy Roti

Opis i wygląd fizyczny

Chelodinia Maccordi to gatunek należący do rodziny chelodae, największej z podrzędu Pleuroidira. Po raz pierwszy został opisany jako odrębny gatunek różniący się od chelodninia novaeguineae.

Pierwszym elementem odróżniającym te żółwie są oczy, skierowane do przodu oraz długa szyja, która w pełnym rozciągnięciu może mieć prawie długość całego pancerza. Wymiar osobników dorosłych to średnio 16-20cm, długość pancerza rzadko przekracza 22cm. Głowa i szyja osiągają około 60% tej długości. Samice są dłuższe, szersze i mają wyższy grzbiet. Przy masie ok. 1000 g są ponad dwukrotnie cięższe od samców. Natomiast samce mają dłuższe ogony.

Pancerz młodych żółwi jest całkowicie czarny z kropkami na całej krawędzi, natomiast plastron charakteryzuje się silnym kontrastem  pomiędzy czarnym tłem a jasnożółtymi plamkami.

Jeśli się nie zwróci szczególnej uwagi, dość łatwo pomylić Chelodina maccordi z C. longicllis, ponieważ są to gatunki podobne morfologicznie. Najłatwiej rozróżnia się młode osobniki, te pierwsze na plastronie mają czarne kropki wewnątrz żółtych plam, które nie występują u gatunku C. longicollis. Po pierwszych tygodniach żółte plamki ciemnieją, a plastron nabiera jednolitego koloru. W miarę wzrostu kolory stają się coraz bardziej matowe, plastron jaśnieje, przechodząc w kolor żółto- kremowy, w niektórych przypadkach widać ciemniejsze plamy w łuskach piersiowych i międzyżebrowych.

Po pierwszym zrzuceniu łusek, pancerz rozjaśnia się, aż osiągnie różne odcienie brązu, które w zależności od okazu mogą przybierać odcienie orzecha laskowego po heban, natomiast długa szyja jest szara i pokryta małymi guzkami.

Zachowania behawioralne Mccordi

Chelodina mccordi jest gatunkiem dziennym, bardzo aktywnym i wcale nie bojącym się człowieka. Ufność przejawia się w jego ciekawości oraz w czasie poszukiwania pożywienia, jednakże jeśli dotknie się jego szyi często szybko wydmuchuje powietrze z nosa i próbuje schować swoją długą głowę pod pancerz. Nie jest to gatunek agresywny, często hoduje się go wraz z innymi osobnikami tego samego gatunku, również płeć nie powoduje agresywności wobec siebie. Jedynym wyznacznikiem hodowli wielu osobników jest rozmiar, gdyż większe osobniki nie mogą przebywać w jednym zbiorniku z mniejszymi.

Żółwie wężoszyjne są notorycznie głodne, co powoduje, że młode mogą stać się szybko pokarmem dorosłych mccordi. Okazy trzymane stadnie można łatwo rozróżnić, ponieważ różnią się ubarwieniem jak i mogą posiadać blizny na szyi i głowie. Charakterystycznym zachowaniem tego gatunku jest tak zwane „podskakiwanie”, które polega na nerwowym drganiu głowy. Takie zachowanie zaobserwowano u wszystkich osobników, zarówno dorosłych jak i młodych oraz niezależnie od płci. Gatunek ten jest doskonałym pływakiem, większość czasu spędza pod wodą z ciekawością obserwując właściciela.

Występowanie

Pierwotnie znane siedliska żółwia wężoszyjnego Mccordi na Roti obejmowało trzy oddzielne regiony o łącznej powierzchni 200 km², wcześniej prawdopodobnie obejmujące wszystkie jeziora i bagna wyspy, populacje wschodnie i zachodnie mogły wymieniać się genami. Największy obszar pod względem powierzchni znajdował się na południowo-zachodnim i środkowym płaskowyżu górskim wyspy. Wilgotność w tym obszarze jest umiarkowana.

Żółwia spotykano rzadko nieco dalej na południowy zachód, nawet na niżej położonych terenach wyspy. Inne zdarzenie gdzie widziano żółwie miało miejsce w północno-wschodniej części Roti, we wnętrzu półwyspu Tapuafu, wokół Danau Oendui ( jezioro Enduy ) i w pobliżu półwyspu, na południowym brzegu Zatoki Korobafo. Gatunku tego nie wykryto jeszcze w słonawych wodach wybrzeża ani w lasach namorzynowych na wyspie. Żaden z obszarów na Roti nie jest objęty specjalną ochroną. Żółw wymarł obecnie w wielu miejscach, a w innych występuje jedynie marginalnie i migruje tylko przez określone obszary. Całkowita powierzchnia obszarów zamieszkanych przez nienaruszoną populację na Roti jest prawdopodobnie mniejsza niż 20 km².

Do 2008 roku żywotne populacje żółwi wężowoszyich McCorda można było znaleźć tylko w czterech miejscach na Roti. Na południowym zachodzie żyją w pobliżu Danau Peto, wokół jezior Danau Toea i Danau Anak oraz w niektórych małych jeziorach wokół Busalangga. Na północnym wschodzie żółwie można spotkać tylko w okolicach Danau Oendui, ale tutaj również są one na skraju wyginięcia. Inne stado znajduje się w Danau Undun, w pobliżu dużego słonego jeziora Usipoka. W innych miejscach na wyspie występują w najlepszym przypadku resztkowe populacje i pojedyncze zwierzęta, które nie są już zdolne do rozrodu.

W Timorze żółw wężoszyi występuje w jeziorze Ira Lalaro w Timorze Wschodnim na skrajnym wschodzie wyspy, w okolicznych rzekach i na terenach podmokłych, wokół miasta Lospalos oraz na nizinach rzeki Irebere w okręgu administracyjnym Iliomar nieco na południowy zachód.

Ochrona gatunkowa

Gatunek ten został uznany za zwierzę objęte priorytetem ochrony narodowej indonezji na mocy Rozporządzenia Ministra Leśnictwa w roku 2008 w sprawie strategicznych kierunków krajowej ochrony gatunków. Żółw Mccordi jest jednym z najrzadszych zółwi na świecie i jednym z 32 gatunków występujących w Indonezji.

Obecnie trwają międzynarodowe programy przywrócenia żółwia wężoszyjnego do stanu jego stabionej populacji w środowisku naturalnym. Stabilne grupy hodowlane przebywają w Sigapurze, stanach zjednoczonych, Austrii, Niemczech i Polsce. Rząd sigapuru w 2021 roku przekazał indonezyjskiej wyspie Timor 13 osobników, aby odnowić gatunek a w 2023 roku rząd USA przekazał 33 osobniki. Żółwie przebywają w kwarantannie w mieście Kupang, gdzie bada się je i przyzwyczaja do samodzielnego poszukiwania pożywienia. Wysiłki centrum ochrony przyniosły pierwsze sukces, w 2021 roku wykluły się pierwsze 9 osobników a w roku 2023 dwie samice zniosły 53 jaja. Rząd Indonezyjski wybrał miejsce wypuszczenia pierwszych żółwi. Jest to jezioro Ledulu, oddalone od siedzib ludzkich, zanieczyszczeń i z możliwością ścisłej ochrony.

TurtlesPL wraz z Wasserschildkrooten i TurtleIsland bierze udział w projekcie reinprodukcji gatunku Chelodina Mccordi. Posiadamy w swojej hodowli samice i jednego samca. Młode osobniki będą przekazywane do TurtleIsland a następnie wrócą na wyspę Roti, aby wesprzeć starania przywrócenia gatunku w środowisku naturalnym. Więcej na ten temat w osobnym artykule już w krótce!

Stan ochrony:

IUCN: krytycznie zagrożony

CITES: przy sprzedaży komercyjnej wymagany załącznik Cites II

Hodowla Chelodina mccordi w warunkach domowych

Ze względu na swoją długość całkowitą gatunek ten wymaga znacznie więcej miejsca niż 20-centymetrowy żółw błotny. Pojedyncze zwierzę wymaga co najmniej zbiornika o długości 120 cm, przy kilku osobnikach akwaterrarium powinno mieć wymiary 160-200 cm dł. x 60-80 cm szer. Poziom wody powinien wynosić od 25 cm do 30 cm. Ale muszą być też obszary bardziej płaskie, do których można dotrzeć przez kamienie lub korzenie. Pozwala to samicy na mocne trzymanie się podczas krycia, aby uniknąć ryzyka utonięcia. Podłoże może składać się z piasku lub żwiru my jednak polecamy sam piasek.

Chelodina mccordi potrzebuje wody o temperaturze 25-27 °C, co można osiągnąć za pomocą grzałki akwariowej. Należy również zapewnić temperaturę otoczenia 27-28°C stosując lampy metahalogenowe. Ponadto do wygrzewania i składania jaj potrzebne jest miejsce wypełnione piaskiem.

Nastrój godowy jest wyzwalany przez obniżenie temperatury wody. Podobnie jak w środowisku naturalnym gdzie występuje również nieco chłodniejsza pora sucha (patrz tabela). Nawiasem mówiąc, jest to również faza, w której między samcami mogą wystąpić kłótnie i walki. Jeśli tak się stanie trzeba rozdzielić osobniki.

Kopulacja odbywa się pod wodą, samiec zaczyna gonić samicę, aż uda mu się ją schwytać i usiąść na niej. Sam proces odbywa się podczas pływania, samiec trzyma się samicy pazurami wszystkich kończyn zaczepionymi o krawędź jej karapaksu. Kiedy samica jest gotowa do złożenia jaj (a widać to gdyż częściej wychodzi z wody i wygrzewa pod promiennikiem) składa je na lądzie, kopiąc tylnymi łapami dołek. Z reguły składa od 6 do 20 jaj od 2 do 3 razy w ciągu roku.

Jaja najlepiej zabrać do osobnego pojemniczka, by nie doszło do wylęgu w zbiorniku dorosłych osobników, gdyż młode mogłyby stać się żywym pokarmem dla rodziców. Podczas przenosin jaj do inkubatora nie można ich obracać. Najlepiej umieścić w pojemniczku o dobrej wentylacji, w mieszance torfu i wermikulitu. Po okresie inkubacji, który trwa około 3 miesięcy w temperaturze około 27-29°C wykluwają się młode żółwiki. Karapaks młodego żółwia McCorda mierzy między 2 – 3 cm długości w raz z głową długość sięga do 5 cm, waga to zazwyczaj około 3 – 5g.

Młode żółwie wodno-lądowe Mccordi hoduje się w małych zbiornikach, zaczynając od poziomu wody 2-5 cm, który można podnosić w miarę wzrostu. Można również użyć kory korkowej jako części lądowej. Młode zwierzęta są szczególnie podatne na infekcje bakteryjne i choroby skóry. Pomagają w tym regularne podmiany wody i obniżanie pH do zakresu kwaśnego, warto więc w tym celu używać szyszek olchy.

Lampa grzewcza z UV / HID Wykres temperatury wody żółwia wężowego i wykres czasu świecenia. Jesteś ciekawy jaka jest cena żółwia wodno-lądowego sprawdź tutaj

Odżywianie Chelodina mccordi

Dżdżownice, ryby, serca wołowe, małe myszy i różne rodzaje granulatu mogą być oferowane jako pokarm. Czasami akceptowane są również owoce (jabłko, banan itp.). W ciągu pierwszych kilku miesięcy młode zwierzęta żywią się wyłącznie żywym pokarmem składającym się z małych dżdżownic, larw komarów, pcheł wodnych, krewetek, kiełża i tubifexów. Dorosłe jedzą również ryby i ślimaki.

Wielu hodowców jako uzupełnienie diety podaje produkty wyspecjalizowanych producentów takich jak Biorept firmy tropical, sera itp. Produkty te zapewniają prawidłowe wsparcie wzrostu, uzupełniają braki żywieniowe spowodowane monotonnym jedzeniem oraz stabilizuje mikroflorę jelit co przyczynia się do lepszego wykorzystania pokarmu.

Żółw wężoszyi Chelodina Mccordi cena

Ochrona i zachowanie tych gatunków oraz ich naturalnych środowisk są priorytetem dla nas jak i organizacji na całym świecie, które podjęły się reprodukcji tych żółwi. Dlatego osobniki, które uda nam się rozmnożyć trafią do Austrii, skąd są transportowane do Indonezji, gdzie wypuszcza się je na wolność.

Zakup żółwia odbywa się tylko na zamówienie, gdyż musi być kontrolowany przez organizację zajmująca się reprodukcją tych rzadkich żółwi, aby zapewnić ochronę populacji. Jeśli więc chcą Państwo aby żółw wężoszyi został przez Państwa zakupiony trzeba złożyć zamówienie nawet z półrocznym czasem oczekiwania. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą.

Źródło: wasserschildkroeten-auffangstation.de/